بررسی واژگان تبلیغ
کلمه تبلیغ واژه ای عربی می باشد که به صورت مصدر متعدی بر وزن "تفعیل" از ماده "بلغ" به معنای "رسانیدن" ثبت شده است. البته در زبان فارسی این معنا کمتر بکار می رود ولی با حفظ ماده و تغییر در محتوا زیاد استفاده میشود که همان تبلیغ اصطلاحی میباشد.
در زبان فارسی مرحوم دهخدا، معنای اصطلاحی رایج آن را چنین ضبط نموده است:
رسانیدن عقاید دینی یا غیر آنها با وسایل ممکنه. ملک الشعرای بهار برای این واژه معادل فارسی آوازه گری را پیشنهاد داده است که چندان مقبول طبع عوام و خواص نیفتاده و در کل "تبلیغ" در معنای اصطلاحی مذکور رواج بیشتری دارد.
در زبان انگلیسی برای رسانیدن این معنا واژگان متعددی وجود دارد از آن جمله : واژه Propaganda است که به معنای تکثیر کردن، بارورساختن، پروراندن و زاد و ولد کردن است و به "باورساختن" و "پرورش باورها" نیز اطلاق میشود.
این واژه خود از نام و عملکرد congregatio de propaganda fide یا "مجمع تبلیغ و ترویج ایمان" مشتق شده است. مجمع مزبور سازمانی متشکل از کاردینالهای کاتولیک بود که در سال 1622م. به منظور فعالیت های مذهبی تأسیس گردید. برای…
